Strona główna

Z Archiwum historyczne PTMA
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Historia Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii

Towarzystwa Miłośników Astronomji (1921-1928), Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Astronomji (1928-1939), Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii (1946 do dziś).
Obecnie Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii to jedno z najstarszych towarzystw w Polsce.

Źródła danych
Dane zebrane z archiwalnych numerów Uranii (od 1920), Wszechświata (od 1882 roku), Kosmosu (od 1876) oraz materiałów zebranych przez członków Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Skan podstawowego źródła informacji Uranii-Postępy Astronomii z materiałów własnych redakcji. Skany czasopisma Wszechświat udostępniła redakcja Pisma Przyrodniczego Wszechświat, 31-118 Kraków, ul. Podwale 1. Skany Kosmosu dzięki Śląskiej Bibliotece Cyfrowej, Biblioteka Śląska w Katowicach, Plac Rady Europy 1, 40-021 Katowice.

Prosimy o przesyłanie danych na adres zarzad@ptma.pl
W tekstach zachowano oryginalną pisownie polską w zakresie ortografii i gramatyki, jaka obowiązywała w okresie międzywojennym.

Jak się zaczęło?
Pierwsze informacje do jakich docieramy pojawiają się w czasopiśmie “Wszechświat”, które na kilka lat staje się jedynym źródłem wiedzy ze świata astronomii. To tutaj ukazują się pierwsze informacje o zjawiskach astronomicznych czy też pierwsze efemerydy.

Strona tytułowa "Wszechświata"

Wszechświat
W roku 1908 na łamach “Wszechświata" (nr 25 z 21 czerwca) ukazuje się artykuł Feliksa Przypkowskiego (1872-1951) z Jędrzejowa, pt. „Miłośnicy i protektorowie astronomii”, w którym postuluje się założenie dwóch towarzystw: astronomicznego ściśle naukowego oraz zrzeszającego miłośników astronomii.
W artykule tym czytamy “...pożądanemby było założenie u nas towarzystwa astronomicznego ściśle naukowego lub też towarzystwa miłośników i protektorów astronomii. Mielibyśmy wówczas instytucyę wyraźnie dążącą do obalenia przesądów i zabobonów...”
Wkrótce na łamach “Wszechświata” nr 33 z 13 sierpnia 1911 ogłasza list otwarty o udzielenie na łamach tego czasopisma miejsca dla miłośników astronomii, by mogli się zrzeszać na tej płaszczyźnie.
List otwarty w sprawie astronomów-amatorów.
“Na obszarze Królestwa jest wielu miłośników astronomii, którzy, pracując osobno, chcieliby dla dobra nauki podzielić się swemi myślami, swemi spostrzeżeniami. Rzucić chcę myśl, aby każdy z tych pracowników nadesłał do Redakcyi Wszechświata kilka danych o sobie...”
Pierwszy zgłosił się na to wezwanie Maksymilian Białęcki (nr 36 z 3 września 1911), apelując również o założenie towarzystwa.
W sprawie astronomów - amatorów. W No 33 Wszechświata, znajduje się list otwarty p. d-ra Przypkowskiego w sprawie astronomów-amatorów, który powinien znaleść oddźwięk pośród miłośników pięknej nauki astronomii..."

Zaznaczyć należy, że w tym czasie (od r. 1887) istniało już Towarzystwo Astronomiczne Francji, którego członkiem od 1913 roku był Feliks Przypkowski. Listownie zgłaszają się do Przypkowskiego (poza Białęckim) Felicjan Kępiński (1885-1966), inż. Władysław Szaniawski z Przegalin (1861—1931), dr Tadeusz Rakowiecki (1878–1965), a także Tadeusz Banachiewicz (1882-1954), wówczas asystent w Obserwatorium Uniwersyteckim w Kazaniu, który współpracował z „Wszechświatem” publikując kalendarzyki astronomiczne.

Koło Miłośników Astronomii.
Na pomysł założenia Koła wpadło dwóch uczniów ostatniej klasy gimnazjum męskim Kazimierza Kulwiecia w Warszawie (pl. Trzech Krzyży 8) - Stefan Kaliński (1902-1970) i Stanisław Mrozowski (1902-1999), którzy zafascynowali się kometą okresową Brorsena-Metcalfa. Zwrócili się oni do prof. Feliksa Kępińskiego, prowadzącego wówczas lekcje kosmografii w paru gimnazjach, z propozycją utworzenia Towarzystwa Miłośników Astronomii. Profesor przy okazji prowadzonych lekcji informował uczniów innych szkół o tym pomyśle i w krótkim czasie przyłączył się do nich Jan Mergentaler (1901-1995 z gimnazjum Reja. Następnie dołączyło dwóch młodych studentów Edward Stenz (1897-1956) i Antoni Zygmund (1900-1992).
5 października 1919 roku za zgodą dyrektora gimnazjum prof. Jana Kozakiewicza oraz kuratora p. Jezierskiego powstaje Koło Miłośników Astronomii.

Strona tytułowa pierwszego numeru Uranii z 1920 roku

Stefan Kaliński, Stanisław Mrozowski, Jan Mergentaler, Edward Stenz, Antoni Zygmund

Ta piątka dała początek powstaniu międzyszkolnego Koła Miłośników Astronomii, zawiązanego w dniu 5 października 1919 roku. Po koniec roku Koło liczy już kilkunastu członków, a wśród pojawiają się dr Felicjan Kępiński i zapalony miłośnik astronomii, urzędnik pocztowy Maksymilian Białęcki. Jednymi z kolejnych pierwszych członków Koła są Stefan Maliński oraz M. Niewodniczański.
Dwa ostatnie miesiące 1919 roku to głównie sobotnie spotkania, planów utworzenia tzw. "dostrzegalni", czyli obserwatorium oraz omawianie planów założenia czasopisma Urania, które w początkowym okresie ma być kwartalnikiem, a pierwszy numer planowany jest na marzec 1920 roku. Spotkania i odczyty dyskusyjne jak to wtedy nazywano dotyczyły: Lunet astronomicznych, Światła zodiakalnego, Kanałów na Marsie, Ruchu Słońca w przestrzeni, planety pozaneptunowej i atmosfery ziemskiej. Kilku członków Koła zajmuje się obliczaniem efemeryd planetoid. Od pierwsze połowy lutego rozpoczynają obserwacje Jowisza i Saturna za pomocą skromnej lunety o średnicy 52 mm.
21 lutego 1920 roku odbyło się pierwsze zebranie Koła, na którym wygłoszono pierwsze sprawozdanie z obserwacji planet.
20 marca 1920 roku na kolejnym ogólnym zebraniu Koła, postanowiono utworzyć Koło Obserwatorjum meteorologiczne oraz Wydział Wydawniczy, który oprócz wydawania Uranii ma za zadanie wydawanie różnych prac naukowych. W ten sposób w połowie kwietnia 1920, ukazuje się rozprawa dr. Feliksa Kępińskiego "O zaćmieniach Księżycowych" z uwzględnieniem zbliżającego się wtedy całkowitego zaćmienia Księżyca z dnia 2/3 maja 1920. Na okres wakacyjny Koło nie organizuje spotkań, a ukazanie się 4. numeru Uranii planowane jest na 1 września.

Założenie Stowarzyszenia
26 listopada 1921 roku weszli do Zarządu Towarzystwa: pp. Dr. Felicjan Kępiński (prezes), prof. G. Tołwiński (wiceprezes), Dr. J. Danilewicz (zast. wiceprezesa), red. J. Larissa-Domański (sekretarz), S. Nowińska (z. sekr.), inż. Br. Rafalski (skarbnik), art.-fot. Zdz. Marcinkowski (z. sk.) i do Komisji Rewizyjnej: pp. prof. St. Michalski, mec. J. Niewodniczański i E. Stenz, asystent Un. Dodani do Zarządu: pp. St. Kaliński (bibljotekarz) i M. Białęcki (kierownik dostrzegalni). Zarząd ten powołany został na okres jednego roku i został zmieniony 21 listopada 1922.
Już po formalnym utworzeniu Towarzystwa Miłośników Astronomii, dzięki staraniom p. Białęckiego Towarzystwo uzyskało lokal na poddaszu Szkoły Technicznej Kolejowej przy ulicy Chmielnej 88, gdzie utworzono własne Obserwatorium Astronomiczne, nazwane skromnie Dostrzegalnią.

– lata 1919-1933 – – lata 1934-1948 – – lata 1949-1963 – – lata 1964-1978 – – lata 1979-1993 – – lata 1994-2008 – – lata 2009-2015 –
1919 1934 1949 1964 1979 1994 2009
1920 1935 1950 1965 1980 1995 2010
1921 1936 1951 1966 1981 1996 2011
1922 1937 1952 1967 1982 1997 2012
1923 1938 1953 1968 1983 1998 2013
1924 1939 1954 1969 1984 1999 2014
1925 1940 1955 1970 1985 2000 2015
1926 1941 1956 1971 1986 2001 2016
1927 1942 1957 1972 1987 2002 2017
1928 1943 1958 1973 1988 2003 2018
1929 1944 1959 1974 1989 2004 2019
1930 1945 1960 1975 1990 2005
1931 1946 1961 1976 1991 2006
1932 1947 1962 1977 1992 2007
1933 1948 1963 1978 1993 2008

Najważniejsze daty w historii PTMA

21 czerwca 1908 r. - ukazuje się artykuł Feliksa Przypkowskiego z Jędrzejowa, pt. „Miłośnicy i protektorowie astronomii”;
13 sierpnia 1911 r. - publikowany zostaje list otwarty o udzielenie na łamach „Wszechświata” miejsca dla miłośników astronomii;
5 października 1919 r. - zostaje założone Koło Miłośników Astronomii, w 1921 roku przemianowane na T. M. A.
1 maja 1921 r. – Walne Zebranie Członków T. M. A.;
26 listopada 1921 r. – "Wybory Ogólnego Zebrania", pierwszym prezesem zostaje Felicjan Kępiński;
2 lutego 1923 - Zatwierdzenie przez Min. Spr. Wew. pierwszego Statutu Towarzystwa;
30 kwietnia 1924 r. - drugim prezesem do roku 1939 zostaje Michał Kamieński;
24 lutego 1928 r. – zaproponowano nową nazwę Towarzystwa "Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomi";
26 października 1928 r. – podczas Nadzwyczajnego Walnego Zebrania T. M. A., zatwierdzono nową nazwę "Polskie Towarzystwo Przyjaciół Astronomji";
15 stycznia 1948 r. - oficjalne wznowienie prac Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, pierwszym po wojnie prezesem zostaje Jan Gadomski.

Obecnie Towarzystwo składa się z 19. oddziałów terenowych oraz 9. sekcji tematycznych.

Historia Astronomii w Polsce

Archiwalne numery Uranii

Wybrane osoby w historii PTMA i astronomii polskiej

Oddziały nieistniejące

Ważne miejsca w historii astronomii i PTMA

Materiały do tłumaczenia

Opracowanie: Marek Substyk, Agnieszka Nowak, Marek Zawilski