1983
Urania 1-4/1983, str. 1, Wstęp
Walny Zjazd Delegatów Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, który obradował w Toruniu w dniu 19 lutego 1983 roku, postanowił nadać tytuł Członka Honorowego PTMA Ludwikowi Zzjdlerowi.
Obdarzając tą godnością Redaktora Naczelnego Uranii dano wyraz uznaniu Jego zasług w kształtowaniu oblicza naszego pisma, wyrażono podziękowanie za trud i długoletnie ofiarne kierowanie pracami redakcji, a także podkreślono Jego oddanie dziełu upowszechniania i popularyzacji astronomii nie tylko poprzez Uranię, lecz także na forum PTMA.
Ponieważ ciężka, przewlekła choroba już od dłuższego czasu uniemożliwiła L. Zajdlerowi kontynuowanie prac redakcyjnych, Zarząd Główny PTMA powierzył funkcję redaktora naczelnego Uranii Krzysztofowi Ziółkowskiemu, dotychczasowemu sekretarzowi redakcji i powołał w skład kolegium redakcyjnego Magdalenę Sroczyńską-Kożuchowską na stanowisko sekretarza redakcji oraz T. Zbigniewa Dworaka jako redaktora technicznego.
Niniejszy zeszyt Uranii wprawdzie ma zwiększoną objętość, ale obejmuje cztery pierwsze numery 1983 roku. To drastyczne posunięcie okazało się niestety jedynym, które szybko może doprowadzić do likwidacji opóźnienia w ukazywaniu się naszego miesięcznika spowodowanego ubiegłorocznymi trudnościami.
Przepraszamy!
Urania 1-4/1983, str. 38-39, Kronika PTMA - Z działalności Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii w 1982 roku
W 1982 roku działalność PTMA koncentrowała się na tradycyjnych formach popularyzacji wiedzy jak wykłady i odczyty, pokazy nieba, prowadzenie czytelni i bibliotek, turnusy obserwacyjne, konferencje naukowe. Trudno wymienić w tym miejscu wszystkie działania aktywu Towarzystwa, zwłaszcza o charakterze lokalnym. Podkreślmy jednak, że w większości oddziałów w drugim półroczu ubiegłego roku spotkania członków na prelekcjach czy wspólnych obserwacjach odbywały się stosunkowo regularnie. Na szczególną uwagę zasługują takie dokonania jak cykl wykładów poświęcony pamięci wieloletniego Prezesa Oddziału PTMA w Toruniu Henryka Iwaniszewskiego zorganizowany w Toruniu, czy otwarcie Obserwatorium Astronomicznego Politechniki Szczecińskiej, głównie staraniem członków Oddziału PTMA. Obserwatorium w Szczecinie kieruje obecnie Prezes Oddziału PTMA Lech Barski.
Wzorem lat ubiegłych zorganizowano wakacyjne turnusy szkoleniowe dla młodzieży. Spotkania te, mające w Towarzystwie ponad dwudziestoletnią tradycję, w ostatnich latach przybrały nowy kształt organizacyjny. Odbywają się pod wspólną nazwą Letnich Szkół Obserwacyjnych i są przygotowane — od strony merytorycznej — przez specjalistyczne sekcje Towarzystwa. W 1982 roku zorganizowano 6 turnusów, w których wzięło udział około 90 osób. O pobycie młodych
adeptów astronomii w Obserwatorium Astronomicznym w Piwnicach koło Torunia pisał obszerniej w Uranii Juliusz Domański (nr 10, 1982). We Fromborku w dniach od 24 lipca do 4 sierpnia wyznaczyli sobie spotkanie członkowie Sekcji Obserwacji Meteorytów (kierownictwo Szkoły — Antoni Stiller). Sekcja Obserwacji Gwiazd Ziemnych współuczestniczyła w organizacji czterech Szkół: jednej w Niepołomicach (14-27 lipca, kierownik Krzysztof Chyży) oraz trzech na
Łysinie w Beskidzie Wyspowym (pierwsza od 14 do 28 lipca, a druga od 12 do 28 sierpnia, kierownictwo obu — Dariusz Lis oraz trzecia od 16 do 25 września, kierownictwo — Tomasz Kaczkowski).
Obserwacje wykonane w czasie Letnich Szkół Obserwacyjnych będą opublikowane w The Astronomical Reports. Niestety, z przyczyn niezależnych od Towarzystwa, nie udało się zorganizować — wzorem lat ubiegłych - Zlotu Obserwatorów Nieba(*)
Na szczególną uwagę zasługują prace prowadzone w ramach Seminarium Dydaktyki i Popularyzacji Astronomii, którego III konferencja (współorganizator: Uniwersytet Śląski w Katowicach) odbyła się w Mogilanach koło Krakowa w okresie od 21 do 23 listopada 1982 roku.
Wszystkie referaty i wystąpienia na konferencji będą opublikowane w Materiałach Seminarium (Biblioteka PTMA, Seria F, zeszyt 3). I jeszcze kilka słów o działaniach organizacyjnych. W 1982 roku w Biurze Zarządu Głównego PTMA w Krakowie można było kupić obiektywy i całe zestawy (obiektyw, soczewki do montażu okularów, tubus) do budowy niewielkich lunetek. Od bieżącego roku cała kartoteka członkowska PTMA, wraz ze wszystkimi rozliczeniami z członkami
Towarzystwa i prenumeratorami Uranii prowadzona będzie za pomocą maszyny cyfrowej. Usprawnienie to pozwoli zatrudnić w Biurze Zarządu Głównego PTMA instruktora programowego zamiast pracownika administracyjnego. Trwają wysiłki zmierzające do gruntownego wyremontowania Wzgórza Partyzantów - siedziby Oddziału PTMA we Wrocławiu. Dzięki obiecanej pomocy władz dzielnicy Wrocław - Stare Miasto możliwy będzie pełny remont i utworzenie w centrum Wrocławia ośrodka dydaktyki i popularyzacji astronomii o zasięgu ogólnokrajowym.
J. K.
(*) - I Zlot Obserwatorów Nieba: 19-21 czerwca 1980 r., Święta Katarzyna, II Zlot Obserwatorów Nieba: 4-7 września 1981 r., Sulejów nad Pilicą; patrz Jan Kwaśniewicz, Materiały Seminarium Dydaktyki i Popularyzacji Astronomii,
Biblioteka PTMA, Seria F, zeszyt 2.
Urania 1-4/1983, str. 39-40, Kronika PTMA - Dwa tygodnie na szlakach: piastowskim, Kopernika, Heweliusza
Grupa jedenastu osób z krakowskich oddziałów Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii i Polskiego Towarzystwa Astronautycznego wyruszyła 15 lipca 1982 roku w północne rejony Polski rzadko odwiedzane przez członków naszych oddziałów. Celem tej wyprawy popularno-naukowej było zaznajomienie się ze znajdującymi się na tych ziemiach instytucjami służącymi szerzeniu wiedzy o wszechświecie, obiektami o domniewanym znaczeniu astronomicznym w odległej
przeszłości, ukształtowaniami terenu będącymi prawdopodobnie wynikiem spadku meteorytów, obiektami związanymi z działalnością instytucji dysponujących materiałami źródłowymi dotyczącymi działalności Mikołaja Kopernika i Jana Heweliusza. Bardziej dalekosiężnym celem wyprawy było znalezienie form i sposobów współpracy zaangażowanych członków obu Towarzystw oraz wykształcenie nawyków i form współdziałania osób o podobnych zainteresowaniach w oparciu o możliwości, jakie dają turystyka i krajoznawstwo uprawiane przecież przez dużą część członków obu Towarzystw.
W czasie dwóch tygodni trwania wyprawy, której bazy znajdowały się kolejno w Inowrocławiu, Ostródzie i Gdańsku, udało się zrealizować obszerny program popularno-naukowy i krajoznawczy. W grupie obiektów służących współcześnie wiedzy o wszechświecie i jej uprzystępnieniu należy wymienić Obserwatorium Astromomiczne Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Piwnicach koło Torunia, Obserwatorium Astronomiczne i Planetarium w Zespole Szkół Zawodowych w Grudziądzu, Planetarium we Fromborku, Planetarium Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni oraz pozostałości po wyrzutni rakiet oddziału krakowskiego Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego (obecnie Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej) na wydmach nadmorskich koło Łeby. Obiekty o domniemanym znaczeniu astronomicznym w odległej przeszłości na terenie naszej wyprawy, to prehistoryczne kręgi kamienne w pobliżu miejscowości Odry w Borach Tucholskich. Z obiektami pochodzenia meteorytowego w postaci lejów pouderzeniowych, z których trzy są wypełnione wodą i tworzą bezodpływowe jeziorka, zapoznaliśmy się w lesie koło wsi Morasko w odległości kilku kilometrów
od Poznania. Wreszcie obiekty o znaczeniu historycznym, związane z działalnością Kopernika i Heweliusza znaleźliśmy w Grudziądzu, (dom, w którym Kopernik wygłosił swój traktat „De aestimationae monetae”), w Lidzbarku Warmińskim (zamek, w którego wieży przez 9 lat znajdowała się pracownia Kopernika), we Fromborku (Muzeum im. Mikołaja Kopernika oraz katedra, której kanonikiem był Kopernik, i w której spoczywają jego prochy), w Toruniu (Dom Kopernika), w Gdańsku (rękopisy i pierwsze wydanie drukiem dzieł Jana Heweliusza znajdujące się w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk).
W czasie wyprawy z zainteresowaniem zwiedziliśmy obiekty związane z historią narodu i państwowości polskiej na Szlaku Piastowskim w Kruszwicy, Strzelnie, Gnieźnie, Żninie, Wenecji, Biskupinie, a także zabytki historii na Szlaku Kopernikowskim w Toruniu, Grudziądzu, Olsztynie, Lidzbarku Warmińskim, Malborku i Fromborku, jak również historyczne pole bitwy pod Grunwaldem.
Uczestnicy wyprawy spotkali się wielokrotnie z serdecznym przyjęciem przez członków naszych Towarzystw. Na trasie wyprawy świadczyli nam pomoc m.in. mgr Stanisław Krawczyk w Toruniu, mgr Mirosław Kubiak w Grudziądzu i doc. Andrzej Lisicki w Gdańsku.
Efektami wyprawy są także projekty na 1983 rok podobnej wyprawy „Szlakiem Kopernika i myśli Kopernikowskiej po Ziemiach Zachodnich od Koperników do Szczecinka” oraz obozu młodzieżowego w pobliżu Odrów w Borach Tucholskich.
Stanisław Czareński
