1993: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 10:22, 12 kwi 2018

Urania 2/1993, str. 58, Kronika PTMA - Zbigniew Kowalski (1924-1992)

Zbigniew Kowalski

Dnia 8 grudnia 1992 roku zmarł Prof. dr hab. Zbigniew Kowalski Prezes Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii w latach 1989-1992. Urodził się w Krakowie 3 sierpnia 1924 roku. Astronomią interesował się od najmłodszych lat.
Pierwsze jego zainteresowania astronomiczne kształtowały się w małym częstochowskim obserwatorium blisko Jasnej Góry prowadzonym przez księdza B. Mellera (ówczesnego sekretarza Częstochowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Astronomii). Po drugiej wojnie światowej mieszka w Krakowie, gdzie rozpoczyna studia astronomiczne pod kierunkiem prof. T. Banachiewicza. Rozpoczyna również studia matematyczne pod kierunkiem Profesora T. Ważewskiego.
Jest magistrem astronomii i matematyki. Pracę rozpoczyna w Uniwersytecie Jagiellońskim jako matematyk.
Przechodzi przez wszystkie szczeble kariery matematyka i od lat jest profesorem tej dyscypliny, specjalistą od równań różniczkowych. Do Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii wstępuje 11 listopada 1948 roku, natychmiast po odrodzeniu się Towarzystwa po wojnie i jest wpisany do rejestru PTMA pod numerem 347. W okresie prezesowania w PTMA był inicjatorem wielu ciekawych akcji. Tb za jego kadencji rozpoczęto wydawanie serii Biblioteka Uranii, zakupiono dla Towarzystwa nowoczesną aparaturę i teleskopy. Specjalnie interesowała Go optyka astronomiczna i obserwacje.
Wspólnie z L. Newelskim rozpoczęli pisanie pracy o optyce astronomicznej zawierającą wiele ciekawych, nowatorskich informacji i rozwiązań (oby ta praca została dokończona). Odszedł od nas wspaniały Człowiek o ogromnej wiedzy zawsze życzliwy i chętny do udzielenia fachowej konsultacji. Żegnając Go przy ostatniej posłudze na wiązance pogrzebowej umieściliśmy szarfę z napisem „Kochanemu Prezesowi Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii”.
H.B.

Urania 2/1993, str. 58-59, Kronika PTMA - Aleksander Szafkowski (1908-1992)

Aleksander Szafkowski

Dnia 27 lutego 1992 roku zmarł mgr inż. Aleksander Szafkowski Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Urodził się 6 października 1908 roku w Moskwie. Matka jego Maria pochodziła z rodziny Odlanickich-Poczobuttów (słynnego astronoma polskiego z Wilna z końca XVIII stulecia). Młodość swoją spędził na Wileńszczyźnie. Z zawodu inżynier budowlany i architekt. Po Powstaniu Warszawskim wraz z rodziną zostaje wywieziony do Wrocławia, gdzie po wojnie aktywnie działa na rzecz odbudowy i rozbudowy miasta. Jest jednym z twórców Wrocławskiego oddziału naszego Towarzystwa.
W połowie lat pięćdziesiątych doprowadza do zawarcia umowy dzierżawnej pomiędzy władzami Wrocławia, a PTMA, na mocy której budynek na Wzgórzu Partyzantów przejmuje do roku 1999 Towarzystwo. Jest bardzo aktywnym popularyzatorem spraw miłośniczych astronomii we Wrocławiu. Uznając Jego zasługi dla Towarzystwa i popularyzacji astronomii Walny Zjazd Delegatów PTMA w Krakowie w roku 1986 nadaje Mu tytuł Honorowego Członka PTMA Jego śmierć jest bolesną stratą dla Towarzystwa.
H.B.

Urania 2/1993, str. 59, Kronika PTMA - Wakacje młodych astronomów z Torunia

Członkowie toruńskiego Międzyszkolnego Koła Młodych Astronomów przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika podczas wakacji roku 1992 rozbili namioty wśród pięknych krajobrazów Szwajcarii Kaszubskiej.
Obóz - pod kierownictwem pana doktora Marka Mućka - trwał od 15 do 29 lipca. Oprócz toruńczyków uczestniczyli w nim także goście z Czarnego i Wronkowa kolo Szczecinka oraz z Łaska (woj. sieradzkie). Pogoda niestety nie sprzyjała obserwacjom. Dni były co prawda upalne i bezchmurne, ale wieczorem nadciągały chmury, a w nocy kilka razy padało.
Mieliśmy zatem zaledwie kilka nocy obserwacyjnych. Jedna z nich wynagrodziła nam jednak długie oczekiwanie: takie niebo rzadko się zdarza nad Polską - Droga Mleczna jaśniała od horyzontu po horyzont. Była to w zasadzie jedyna noc, podczas której mogliśmy obserwować gwiazdy zmienne.
Na braku pogody zyskała jednak „działalność kulturalno-oświatowa” obozu.
Nie musieliśmy odsypiać nocnych dyżurów, więc organizowaliśmy wycieczki. Zwiedziliśmy Kartuzy, Kościerzynę, Gdynię; nie zaniedbywaliśmy także pobliskich wzniesień. Wbrew pozorom widoki z Wieżycy, którą mieliśmy całkiem blisko, nie ustępują temu, co można zobaczyć ze Śnieżki na przykład. Może nie tak wysoko, ale to zestawienie — góry i woda... Jeziora, którego brzegi mieliśmy o dwa kroki, również nie zaniedbywaliśmy. Bardzo aktywnie działało też „kółko brydżowe”, które do swojej dyspozycji miało całe wieczory.
Brak pogody do obserwacji nie pozwalał natomiast nikomu wykręcać się od słuchania referatów, wygłaszanych przez uczestników obozu. A referaty te dotyczyły rozmaitych zagadnień — m. in. „kandydatów” na czarne dziury i zderzeń galaktyk.
W ten sposób czas mijał szybko, aż wreszcie przyszło się rozstać. Na zakończenie uroczyście pożegnaliśmy naszego wspaniałego opiekuna — dra Marka Mućka.
Pan Marek wyprowadził się z Torunia, opuszczając Sekcję Obserwatorów Komet, toruńskie PTMA i Koło Młodych Astronomów.
Adam Frankowski