Henryk Brancewicz: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Dr Henryk Brancewicz HENRYK BRANCEWICZ (2000 - 2014) Wilnianin urodzony w Krakowie w 1943 r., maturę zdał w II Lice...") |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Henryk Brancewicz.jpg|200px|thumb|left|Dr Henryk Brancewicz]] | [[Plik:Henryk Brancewicz.jpg|200px|thumb|left|Dr Henryk Brancewicz]] | ||
| − | |||
| − | |||
Wilnianin urodzony w Krakowie w 1943 r., maturę zdał w II Liceum Ogólnokształcącym im. Sobieskiego. Jako laureat IV Olimpiady Astronomicznej studiował astronomię na UJ, uzyskując magisterium u prof. E. Rybki.<br> | Wilnianin urodzony w Krakowie w 1943 r., maturę zdał w II Liceum Ogólnokształcącym im. Sobieskiego. Jako laureat IV Olimpiady Astronomicznej studiował astronomię na UJ, uzyskując magisterium u prof. E. Rybki.<br> | ||
Nostryfikował dyplom na Międzynarodowej Szkole Młodych Astronomów w Manchesterze, został szefem Międzynarodowego Zespołu Wyznaczania Parametrów Gwiazd przy wsparciu UA i NATO. Był uczestnikiem kilkunastu wypraw na całkowite zaćmienia Słońca, został wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Miłośników Astronomii, członkiem korespondentem Międzynarodowego Centrum Kultury Narodowej Ettore Majorano na Sycylii, gdzie wygłosił słynny wykład o szukaniu fal grawitacyjnych z obserwacji szybkozmiennych gwiazd zaćmieniowych w 1975 r.<br> | Nostryfikował dyplom na Międzynarodowej Szkole Młodych Astronomów w Manchesterze, został szefem Międzynarodowego Zespołu Wyznaczania Parametrów Gwiazd przy wsparciu UA i NATO. Był uczestnikiem kilkunastu wypraw na całkowite zaćmienia Słońca, został wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Miłośników Astronomii, członkiem korespondentem Międzynarodowego Centrum Kultury Narodowej Ettore Majorano na Sycylii, gdzie wygłosił słynny wykład o szukaniu fal grawitacyjnych z obserwacji szybkozmiennych gwiazd zaćmieniowych w 1975 r.<br> | ||
| − | W maju | + | W maju 1981 r. w Palermo był również sygnatariuszem manifestu Antonino Zichichiego (szefa CERNu) w sprawie przyznania Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki Andriejowi Sacharowowi.<br> |
| − | W PTMA działa od 1960 roku pełniąc funkcje w Zarządzie Głównym od | + | W PTMA działa od 1960 roku pełniąc funkcje w Zarządzie Głównym od 1986 r.: członka Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Sekretarza, wiceprezesa i prezesa. Zasiada w Komitecie Głównym Olimpiady Astronomicznej w Chorzowie, przewodniczy OMSA (Ogólnopolskie Młodzieżowe Seminarium Astronomiczne) w Grudziądzu. Jest niestrudzonym recenzentem licznych prac naukowych i wielkim propagatorem astronomii wśród młodzieży, współbudowniczym Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach oraz uczestniczy aktywnie w organizacji życia astronomicznego w MOA. Jest odznaczony medalem im. Włodzimierza Zona w 1999 za popularyzację astronomii. <br> |
W stanie wojennym w 1981 r. został internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu k/Rzeszowa za działalność w NSZZ Solidarność po pacyfikacji strajku na AGH. Prowadził wykłady z astronomii dla współwięźniów, był tłumaczem w rozmowach z internowanymi podczas wizytacji więzienia przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż.<br> | W stanie wojennym w 1981 r. został internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu k/Rzeszowa za działalność w NSZZ Solidarność po pacyfikacji strajku na AGH. Prowadził wykłady z astronomii dla współwięźniów, był tłumaczem w rozmowach z internowanymi podczas wizytacji więzienia przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż.<br> | ||
Już od czasu studiów spotykał i uczył się od wielkich astronomów, prof. Eugeniusza Rybki, Kazimierza Kordylewskiego, Bohdana Paczyńskiego, Zdenka Kopala, Johna Hazlehursta, Antonina Dallaporta, Venzo de Sabatta i innych. Jest organizatorem i wykładowcą licznych konferencji naukowych w Polsce, ale również w Anglii, Norwegii, Słowacji i na Ukrainie. | Już od czasu studiów spotykał i uczył się od wielkich astronomów, prof. Eugeniusza Rybki, Kazimierza Kordylewskiego, Bohdana Paczyńskiego, Zdenka Kopala, Johna Hazlehursta, Antonina Dallaporta, Venzo de Sabatta i innych. Jest organizatorem i wykładowcą licznych konferencji naukowych w Polsce, ale również w Anglii, Norwegii, Słowacji i na Ukrainie. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:54, 22 lip 2019
Wilnianin urodzony w Krakowie w 1943 r., maturę zdał w II Liceum Ogólnokształcącym im. Sobieskiego. Jako laureat IV Olimpiady Astronomicznej studiował astronomię na UJ, uzyskując magisterium u prof. E. Rybki.
Nostryfikował dyplom na Międzynarodowej Szkole Młodych Astronomów w Manchesterze, został szefem Międzynarodowego Zespołu Wyznaczania Parametrów Gwiazd przy wsparciu UA i NATO. Był uczestnikiem kilkunastu wypraw na całkowite zaćmienia Słońca, został wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Miłośników Astronomii, członkiem korespondentem Międzynarodowego Centrum Kultury Narodowej Ettore Majorano na Sycylii, gdzie wygłosił słynny wykład o szukaniu fal grawitacyjnych z obserwacji szybkozmiennych gwiazd zaćmieniowych w 1975 r.
W maju 1981 r. w Palermo był również sygnatariuszem manifestu Antonino Zichichiego (szefa CERNu) w sprawie przyznania Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki Andriejowi Sacharowowi.
W PTMA działa od 1960 roku pełniąc funkcje w Zarządzie Głównym od 1986 r.: członka Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Sekretarza, wiceprezesa i prezesa. Zasiada w Komitecie Głównym Olimpiady Astronomicznej w Chorzowie, przewodniczy OMSA (Ogólnopolskie Młodzieżowe Seminarium Astronomiczne) w Grudziądzu. Jest niestrudzonym recenzentem licznych prac naukowych i wielkim propagatorem astronomii wśród młodzieży, współbudowniczym Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach oraz uczestniczy aktywnie w organizacji życia astronomicznego w MOA. Jest odznaczony medalem im. Włodzimierza Zona w 1999 za popularyzację astronomii.
W stanie wojennym w 1981 r. został internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu k/Rzeszowa za działalność w NSZZ Solidarność po pacyfikacji strajku na AGH. Prowadził wykłady z astronomii dla współwięźniów, był tłumaczem w rozmowach z internowanymi podczas wizytacji więzienia przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż.
Już od czasu studiów spotykał i uczył się od wielkich astronomów, prof. Eugeniusza Rybki, Kazimierza Kordylewskiego, Bohdana Paczyńskiego, Zdenka Kopala, Johna Hazlehursta, Antonina Dallaporta, Venzo de Sabatta i innych. Jest organizatorem i wykładowcą licznych konferencji naukowych w Polsce, ale również w Anglii, Norwegii, Słowacji i na Ukrainie.
