Tekst źródłowy strony Henryk Brancewicz

[[Plik:Henryk Brancewicz.jpg|200px|thumb|left|Dr Henryk Brancewicz]]
Wilnianin urodzony w Krakowie  w  1943 r., maturę zdał w II Liceum Ogólnokształcącym im. Sobieskiego. Jako laureat IV Olimpiady Astronomicznej  studiował astronomię na UJ, uzyskując magisterium u prof. E. Rybki.<br>
Nostryfikował dyplom na Międzynarodowej Szkole Młodych Astronomów w Manchesterze, został szefem Międzynarodowego Zespołu Wyznaczania Parametrów Gwiazd przy wsparciu UA i NATO. Był uczestnikiem kilkunastu wypraw na całkowite zaćmienia Słońca, został wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Miłośników Astronomii, członkiem korespondentem Międzynarodowego Centrum Kultury Narodowej Ettore Majorano na Sycylii, gdzie wygłosił słynny wykład o szukaniu fal grawitacyjnych z obserwacji szybkozmiennych gwiazd zaćmieniowych w 1975 r.<br>
W maju 1981 r. w Palermo był również sygnatariuszem manifestu Antonino Zichichiego (szefa CERNu) w sprawie przyznania Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki Andriejowi Sacharowowi.<br>
W PTMA działa od 1960 roku pełniąc funkcje w Zarządzie Głównym od 1986 r.: członka Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Sekretarza, wiceprezesa i prezesa. Zasiada w Komitecie Głównym Olimpiady Astronomicznej w Chorzowie, przewodniczy OMSA (Ogólnopolskie Młodzieżowe Seminarium Astronomiczne) w Grudziądzu. Jest niestrudzonym recenzentem licznych prac naukowych i wielkim propagatorem astronomii wśród młodzieży. H. Brancewicz uczestniczy aktywnie w organizacji życia astronomicznego w Młodzieżowym Obserwatorium Astronomicznym w Niepołomicach. Jest  odznaczony medalem im. Włodzimierza Zona w 1999 za popularyzację astronomii.  <br>
W stanie wojennym  w 1981 r. został internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu k/Rzeszowa za działalność w NSZZ Solidarność po pacyfikacji strajku na AGH. Prowadził wykłady z astronomii dla współwięźniów, był tłumaczem w rozmowach z internowanymi podczas wizytacji więzienia przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż.<br>
Już od czasu studiów  spotykał i uczył się  od wielkich astronomów, prof. Eugeniusza Rybki, Kazimierza Kordylewskiego, Bohdana Paczyńskiego, Zdenka Kopala, Johna Hazlehursta, Antonina Dallaporta, Venzo de Sabatta i innych. Jest organizatorem i wykładowcą licznych konferencji naukowych w Polsce, ale również w Anglii, Norwegii, Słowacji i na Ukrainie.